Opstal  

Het recht van opstal is een zakelijk recht om gebouwen, werken of beplantingen te hebben voor het geheel of een deel, op, boven of onder andermans grond. De opstalhouder zal derhalve het recht krijgen om gebouwen, werken of beplantingen te hebben om de grond van iemand anders (de opstalgever).  

Het opstalrecht wordt beheerst door de wet van 10 januari 1824 over het recht van opstal. De bepalingen van deze wet zijn echter niet van dwingend recht. Er kunnen dus andersluidende afspraken gemaakt worden.  

Hierop geldt één uitzondering: het opstalrecht kan slechts worden toegestaan voor een maximale termijn van 50 jaar. Van deze regel kan niet worden afgeweken. Een hernieuwing van de termijn is wel mogelijk.

Op het einde van de opstal gaat het eigendomsrecht op de gebouwen, werken en beplantingen die de opstalhouder zelf heeft opgericht of waarvan hij de waarde bij aanvang heeft vergoed, over op de grondeigenaar. De eigenaar dient evenwel de actuele waarde van de goederen te vergoeden. Andersluidende contractuele afspraken zijn mogelijk.