Erfpacht  

Erfpacht is een zakelijk recht om het vol genot te hebben van een aan een ander toebehorend onroerend goed, onder gehoudenis om aan laatstgemelde een jaarlijkse pacht te voldoen, hetzij in geld, hetzij in voortbrengselen of vruchten. Anders gezegd, het recht van erfpacht is het recht om het volle genot te hebben van een onroerend goed dat aan iemand anders toebehoort.  

Het erfpachtrecht wordt beheerst door de wet van 10 januari 1824 over het recht van erfpacht. De bepalingen van deze wet zijn echter niet van dwingend recht. Er kunnen dus andersluidende afspraken gemaakt worden.  

Hierop geldt één uitzondering: het erfpachtrecht kan niet worden toegestaan voor een termijn van minder dan 27 jaar noch voor een termijn langer dan 99 jaar. Van deze regel kan niet worden afgeweken.

De erfpachter krijgt het volle genot van het goed met de verplichting om de waarde van het goed niet te laten verminderen. De erfpachter zal dus de noodzakelijke onderhouds- en herstellingswerken moeten verrrichten.